Voor veel aannemers en mensen met eigen bouwplannen aan hun huis is het een groot probleem: je hebt eindelijk alle vergunningen gekregen om te gaan bouwen, dus je wilt aan de slag. Dan maakt iemand bezwaar tegen de vergunning en dan begint het lange wachten op de uitspraak op bezwaar. Waarom duurt bezwaarprocedures nou zo lang, en is daar niet iets aan te doen?
Waarom duurt bezwaarprocedures nou zo lang, en is daar niet iets aan te doen?
Meestal wordt een bezwaar voorgelegd aan een bezwaarcommissie. In de meeste gemeenten is dat een externe commissie, die bestaat uit juristen die niet bij de gemeente werken. Vaak werken ze overigens wel bij een andere overheidsinstelling. Die commissie komt niet zo vaak bij elkaar. Hierdoor duurt het vaak al enkele maanden voordat je een uitnodiging voor een zitting krijgt. Voorafgaand daaraan moet de vertegenwoordiger van het college van B&W nog een verweer op kunnen stellen. Na afloop van de hoorzitting stelt de commissie een advies aan het college van B&W op.
Het advies wordt geagendeerd voor de vergadering van het college. Daar gaat ook weer enige tijd mee heen. Het college moet het besluit heroverwegen en dan opnieuw nemen. In de meeste gevallen volgt het college daarbij het advies van de commissie. Hierna moet het besluit op bezwaar aan de aanvrager en de bezwaarmaker worden toegezonden. In mijn ervaring duurt een bezwaarprocedure meestal ten minste 6 maanden nadat de bezwaartermijn is gesloten.
Die termijn is niet zoals de wetgever het heeft voorzien. Voor de bezwaarprocedure geldt een wettelijke termijn die veel korter is. Deze is 12 weken na het einde van de bezwaartermijn. Aangezien de bezwaartermijn zes weken is na het verlenen van de omgevingsvergunning, is de termijn waarop het college een besluit op bezwaar moet nemen derhalve 18 weken na het verlenen van de omgevingsvergunning. Deze termijn van ruim vier maanden wordt in mijn ervaring slechts bij hoge uitzondering gehaald.
De gemeente kan dit ook niet helemaal zonder problemen doen. Met name kan zij verplicht worden een dwangsom te betalen. In de Wet dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen is aangegeven dat de gemeente per dag dat niet tijdig is beslist op het bezwaar, een boete betaalt aan degene die daardoor schade lijdt. Dit werkt zo: de vergunninghouder of zijn adviseur schrijft de gemeente aan dat de wettelijke termijn is verstreken en stelt het college in gebreke. De gemeente heeft na ontvangst van een dergelijk verzoek twee weken de tijd om alsnog het besluit op bezwaar te nemen. Lukt dit niet binnen de twee weken dan verbeurt de gemeente dagelijks een dwangsom. Deze is in het begin laag, maar loopt op. Het maximum aantal dagen dat een dwangsom kan worden verbeurd is vastgesteld op 42 dagen. Het bedrag dat maximaal verbeurd kan worden is € 1.260,00.
In de praktijk maken maar weinig partijen gebruik van de mogelijkheid om de dwangsom in te roepen. Men wil de gemeente niet voor het hoofd stoten zo lang dat nog een besluit op bezwaar moet nemen. In sommige gevallen staat dat de gemeente het bezwaar moet afwijzen, bijvoorbeeld als het om een gebonden beschikking gaat. In dat geval zou de vergunninghouder gebruik van de wet kunnen maken. In ieder geval kan het geen kwaad om de gemeente erop te wijzen dat de wettelijke termijn om het bezwaar af te doen allang is verstreken en dat de mogelijkheid bestaat om daartegen op te treden, zonder dat je de gemeente onmiddellijk in gebreke stelt. Tenslotte moet iedereen zich aan de termijnen houden, ook de gemeente!
Heb je ook problemen met de lange duur van een bezwaarprocedure, en durf je het dan wel of niet aan om de dwangsomprocedure in te zetten? Laat het hieronder weten, ik ben benieuwd.
